To dziwne uczucie

To dziwne uczucie


Jakie to dziwne uczucie,
kiedy chcę
a nie mogę.

Pióro w dłoni, papier na pulpicie.
Znaczę powoli atramentem
najróżniejsze abstrakcje
mojej wyobraźni.
Chcę tworzyć,
czuję w sobie moc kreacji,
to dziwne uczucie, kiedy chcę,
a nie mogę.
To nie tak, że nie wiem,
albo nie potrafię.
Może się mylę, ale jestem pewien, że umiem.
Tylko jest coś,
o czym jednak boję się mówić.
Okłamuję się, że jestem otwarty,
że dla mnie tabu nie istnieje.
Ale jednak coś ukrywam.
Albo
nie potrafię się z tym pogodzić.
Czuję więc ból, taki niefizyczny,
barierę, taką efemeryczną,
a jednak niezwykle, zdaje mi się,
trwałą.
I to dziwne uczucie
kiedy chcę,
a nie mogę.

Mój Digitalu,
moja Multimedio,
to wasza wina, że taki jestem.
Pytacie - jaki?
Taki jak wyżej.
Otwarcie zamknięty,
zamknięcie otwarty.
Taki nijaki.
Bez barw, bez znaczenia.
Sprawiacie, że spełnia się mój
największy koszmar.

To uczucie
kiedy chcę,

a nie mogę...

Kiss
while your lips are still red
While he`s still silent
Rest
while bosom is still untouched,
unveiled
Hold another hand
while the hand`s still without a tool
Drown into eyes while they`re still blind
Love while the night still hides
the withering dawn

Świat się nie kończy, świat się zaczyna
Miłość to świata sens i przyczyna
Dopóki kocha się dwoje ludzi
Słońca na niebie Bóg nie ostudzi
Dopóki kochasz mnie a ja Ciebie
Bóg nie zagasi słońca na niebie
Dopóki miłość nas dwoje łączy

Świat się zaczyna, świat się nie kończy

Taka mała kompilacja...
Mam świetny humor, ekstatyczny wręcz...
Mąci go tylko przyjemna nutka nostalgii, melancholii,
która wynika z niespełnienia, bezsilności,
tak, jak dziecko widzi najwspanialszą zabawkę na wystawie,
ma ją na wyciągnięcie ręki,
a jednak odgradza ich solidna szyba...
Mnie jednak na razie wystarczy, że mogę sobie postać i popatrzeć.
Może kiedyś będzie mnie stać na to,
aby być razem z tą zabawką,
która wcale zabawką nie jest,
jest czymś więcej,
czymś nieopisanym...